Durf anders te zijn

In improvisatietheater is het gebruikelijk dat een speler zich niet standaard gedraagt. Je zou kunnen zeggen: ‘ja, die spelers hebben het makkelijk. Het publiek komt er niet voor om normale dingen te zien.’ Toch ligt dat wat genuanceerder.

Een improacteur die bewust bezig is om anders te zijn dan anderen is waarschijnlijk zichzelf voorbij aan het rennen. Bij impro-comedy kan het zijn dat het publiek daar genoegen mee neemt, maar bij improvisatietheater zal er een wrange bijsmaak ontstaan. Het publiek komt daar gewoonlijk voor integer spel.

En integer spel is allerminst saai. De acteur luistert naar zijn of haar impulsen en doet dat waarvan die aanvoelt dat het het meest natuurlijke is, het meest menselijke, het best passend. Dit hoeft dus niet standaard gedrag te zijn, maar het mag wel. Dat doet er eigenlijk niet toe.

Als je zelf ook zo luistert naar je impulsen en dat doet wat je werkelijk passend vindt zul je ook merken dat je soms anders doet dan normaal. Maar je kunt dan ook spreken van integer leven.

Het probleem is dat we ‘getrainde professionals’ zijn in het onderdrukken van onze impulsen. Kan niet, mag niet, hoort niet… Van wie niet? Van jezelf? Van je baas? Van de samenleving? Van redelijke mensen mag er meer dan je denkt en bij onredelijke mensen kun je maar beter uit de buurt blijven.

Wees je er eerst maar eens van bewust wat je allemaal zou willen. Herken je impulsen en vraag je af of ze echt zo slecht zijn… Laten we van het leven een prachtige improvisatie maken!

Het liedje ‘Mats’ van Man en Moes gaat over het volgen van je impulsen. Hier kun je het beluisteren.